Zagadnienie przedawnienia roszczeń o zapłatę zaległych opłat za studia, od dłuższego czasu stanowiło kwestię wysoce sporną i niejednolicie rozstrzyganą w orzecznictwie sądowym.

Powyższe doczekało się reakcji ze strony Ustawodawcy. Mocą ustawy nowelizującej, do Prawa o szkolnictwie wyższym wprowadzono art. 160a ust. 7, zgodnie z którym roszczenia wynikające z zawartej pomiędzy uczelnią a studentem umowy przedawniają się z upływem trzech lat (art. 1 pkt 105 ustawy z dnia 11 lipca 2014 roku o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. 2014 , poz. 1198). Przepis wszedł w życie 1 października 2014 r.

Cytowana podstawa prawna nie pozostawia żadnych wątpliwości, co do terminu przedawnienia roszczeń z tytułu nieopłaconych rat czesnego wynikających z umów zawieranych ze studentami począwszy od 1 października 2014 r., tj. od dnia obowiązywania przepisu art. 160a ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym. Tym samym, uczelnie mogą dochodzić wynikających z nich należności bez obawy narażenia się na zarzut przedawnienia ze strony studenta. Przypomnieć należy, iż skuteczne podniesienie zarzutu przedawnienia w trakcie procesu sądowego skutkuje oddaleniem powództwa.

Co więcej, w przepisach przejściowych ustawy nowelizującej, Ustawodawca zastrzegł jednocześnie, że przewidziany w art. 160a ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym trzyletni termin przedawnienia roszczeń wynikających z zawieranych pomiędzy uczelnią a studentem umów, znajdzie także zastosowanie do tych umów, które zawarte zostały przed dniem 1 października 2014 r. (art. 32 ustawy nowelizującej)Zaznaczyć jednak należy, iż przywołany przepis przejściowy nie rozwiał wszelkich wątpliwości interpretacyjnych. Nadal kontrowersyjna okazuje się być kwestia tego, czy wprowadzony nowelą trzyletni termin przedawnienia, znajdzie zastosowanie również w odniesieniu do roszczeń z tytułu nieopłaconych rat za studia, które w całości stały się wymagalne jeszcze przed 1 października 2014 r. (więcej na ten temat poczytaj tutaj.